Kadın formları, insanlar sanat yaptığı sürece sanatçıların en sevdiği konulardan oldu. MÖ 2. yüzyılda Yunanistan’da yapılmış olan ikonik Venüs de Milo heykelinden, John Singer Sargent’ın 1884 yılında yaptığı zarif “Madam X” e kadar. Paleolitik dönemin isimsiz sanatçıları da farklı değildi. Küçük kadın heykelleri bu dönemin en popüler sanat eserleri arasındaydı.
Avrupa ve Asya’da bulunan Paleolitik dönemde yaratılan bu kadın heykelcikleri, Madam X’in kusursuz cildiyle ya da Venüs’ün güzel şekillendirilmiş yüzüyle kıyaslandığında kaba görünebilir. Kabaca işlenmiş, Paleolitik figürlerin kadınsı özellikleri – göğüsler, karınlar ve kalçalar — büyük ve abartılı. Çizgileri akıcı ve pürüzsüz değil, yuvarlatılmış ve şişmiş. Pırıl pırıl gözler ve gülümseyen dudaklar yerine, yüzleri genellikle ayırt edici özelliklerden yoksun.
Toplu olarak Venüs heykelcikleri olarak adlandırılan bu heykeller, kadın formunu sanatta betimleyen uzun bir geleneğin başlangıcı. Bu heykelcikler, modern izleyicileri yaklaşık 35.000 ila 14.000 yıl önceki yaratıcılarının dünyalarına bağlamaya yardımcı oluyorlar.